gece saçlı

yolumuz ayrı biliyorum

yarattığın bir hayal

bir hayalle nasıl baş edilir ki

rakı bardağında balık

çok güzel bir kaç göz yaşı eşliğinde düşünmek

ikinci dublede etrafta dolanan 

eskiz kağıdına çizilmiş silik portreler

acı bir gülümseme oturur dudakların kenarına

gözlerden akan yaşlar kendi başına

dudağa oturan acı gülümseme kendi başına

eller havada döner müziğin ritmine uymadan

yangın çıktı bende

darmadağın bir iskelet

kapanan bir zarf

adressiz postalanır

hiçbir zaman gitmeyecek yerine

tedavülden kalkmış dört pul sarı zarfın üstünde

kurşun kalemle yazılmış

dökülen yaşlarla yıpranan saman kağıdı

zamansızlığa gönderilen bir mektup

kaldırım taşlarını sayıyor gökyüzünün siyahlığına aldırmadan

çizgilere basmadan yürümekle meşgul etme çabasında

kimsesiz bir yarıştı içinde bulunduğu

güneş yakmıyordu artık buzun dondurmadığı  gibi

hissizlik nasıl bir boşluk

herhangi bir dile tercümesi yapılabilir mi

anlatılabilir mi bilinen dillerde

nerede olduğunu biliyorum

gittiğin her yolun nereye çıkacağını 

hangi köşede beklesem

gece saçlı...