git

iyi bir insan olduğumu söylüyorlardı 
kimlerdi söyleyen hatırlamıyorum yavaş yavaş gittiler beni bırakıp gittiler
hastaymışım kim diyor hasta olduğumu kim inandırabilir beni
gittiler birer birer gittiler yalnız kaldım
olsun ben zaten yalnızlığı severim hem bak koca şehir bana kaldı
biri olsaydı top oynardık biraz koşar yorulur sonra da bir şeyler yemeye giderdik
kimse kalmadı beni bırakıp gitti herkes yalnızım
o nasıl gitti peki beni neden yalnız bıraktı
hani sevgilimdi hani beni seviyordu o da gitti tanrı gibi önce ona inanmam için beni güzel laflarla 
vaatlerle kandırdı ve tanrı gibi o da beni terk etti
herkes gitsin umurumda değil o niye gitti ki
o gitmeseydi şimdi ona yumurta yapardım hemde en sevdiğinden unlu olanından
olsun şehir bana kaldı istediğim yere kimseye bir şey demek zorunda kalmadan girebiliyorum
bu şehrin başkanı da benim allahı da
ben tekim hepsi gitti yalnızım olsun ben zaten yalnızlığı severim
bir sürü araba var şehirde hiç binmediğim modellere bindim hemde hiçbiri kilitli değil biliyor musun
bütün evlerin dükkanların aklına gelecek her şeyin kapısı açık ben buraların efendisiyim
ama kimse yok hayvanlar bile gitti yavaş yavaş hepsi terk etti beni
ellerim kıpkırmızı yüzümde öyle ben kırmızıya bayılırım
gözlerim kırmızı siyah olmuş böyle çok güzel görünüyorlar ama başka birini bu şekilde gördüğümü hatırlamıyorum ben gerçekten hasta mıyım yok canım ne hastası ben tanrıyım ve istediğim gibi renklere sahip olurum, tanrılar neden hep yalnızdır onca yarattığının biri mi yanında kalmaz ona yarenlik etmez
duyuyor musun sesleri bulutlar bu tarafa doğru geliyorlar uzun zaman oldu yağmur bile yağmadı belki yağmur yağar da buralar biraz temizlenir belki hastalıkta biter ne hastalık mı yok canım ne hastalığı kirliliği kast ediyorum 
buralar çok kirli
o neden gitti hani beni seviyordu
küçükken annem anlatırdı bana tanrı herkesi severmiş herkesin her daim yanında olurmuş o çoktan gitti annemde beni kandırmış belki de annemi de kandırmışlardı
ben o neden gitti o gece saçlı kız neden gitti
hani beni hiç bırakmayacaktı
keşke o da hasta olsaydı yanımda kalırdı koca şehirde ikimiz yaşardık kocaman parklarında koşardık
gitti o da herkes gibi gitti
ben hastayım sanırım hastayım ve yalnız bir hastayım hani hasta olunca elini tutan sana bakan birileri olurdu hastayım diyorum işte neden kimse gelmiyor tanrı bizi kandırmış tanrı aslında kendini kandırmış ben tanrının sızlayan beyniyim..

yaşıyorum

bir bahar uğradı bana ilk mi son mu anlayamadım..

geleceksin yada gelirim..

ne zaman doldu bu kadeh az önce içmemiş miydin
şerefe deyip kaldırmamış mıydık mutluluğumuza
bir kedi geçti sanki
sen nereye kayboldun
ne arıyorsun kadehimin dibinde
içsem mi seni içerime saklamak için
ya ordan bir daha çıkamazsan
haklısın zaten ordasın çıkmamaya yeminli sanki
yada çıkarılmamaya mühürlenmiş
sandalyen de boş
bizim için hazırlamıştım bu masayı ikimiz için bir kadeh
bir ben içecektim bir sen
sen bitirince doldurup ben içecektim
ben bitirince doldurup sen içecektin
nereye kayboldun daha sana anlatacaklarım vardı
yeni bir kadınla tanıştım içinde ben filizlenmişim öyle diyor
ben nasıl derim içimde senin "milli park " olduğunu
elimi tuttu biliyor musun göğsüne bastırıp sen hep yanımda ol ben sen olmasanda yanında olacam dedi
ben nasıl derim ruhumun seninle göçtüğünü
nerdesin dön hadi geri, beraber gideriz onun yanına seni gösteririm anlar  o eminim
anlar içimde ki senin büyüklüğünü belki de kalır yanımızda
ama kalmasın oda üzülmesin bende
hayır bunu isteme ben seni bekliyorum ve geleceksin biliyorum olmadı ben gelirim yakında
beni ona gönderme ben sende kalayım yada sen gitsen bile benden
beni gönderme başka sahillere..