rüya

Fütursuzca bir bakıştı yavaşca kafası görünür iken kapı aralığından

Kim bilir belki de bir çıkar yol arayışıydı

Kurallarının başkası tarafından yazılan düzenden kaçmanın

-uyan artık kendine gel rüyada değilsin-

“Ona döneceksin” diyenlere aldanma sen kimseye dönmeyeceksin

Bencillik üstüne kurulu bir düzende neden dönesin ki

Uymak zorunda değilsin kurallarına

Belki serseri olacaksın belki de bir deli

-tımarhaneler yarat kafanda-

Yalnızsın araman boşuna belki de armalarını

Omuzundan sarkacak fırfırları

bir tebessüm kadar sürecek deliliğin

Birkaç saniyelik gülümseme

gitsin

karşında bir kadın durur ve ağlamaya başlar

ne oldu diye sormak istersin fakat kaybetmekten korkarsın

“en çok korktuğum şeydir gözyaşı” der karşında oturuken

ağlarsın istemeye istemeye

kadının yüzüne bakarsın yüzüne baksın diye beklersin

-bakma yıpratma kendini-

göz yaşları dökülürken gözlerinden kadının

ağlaman kesilir durakalırsın

veda etmek istersin önce o başlar lafa

“iyiydi” der başka bir şey demez o anda

sana kalan susmaktır sadece susmak

-bırak gitsin-

“bir çay içimlikti” dersin arkasından “seninle muhabbetimiz”

“sadece bir çay içimlik demli ve tadı unutulmayacak bir çay..”