çok becerikli olmayalım
ne kadar bilirsek
o kadar kusur görürüz
hele bi de çok, çok fazla şey gözümüze takılırsa
takılanları süzgeçten geçirecek aklımız çoksa
işte o zaman üzülürüz
bilmek güzeldi
akıllı olmak önemliydi
ayrıntılar önemliydi önemli olmasına da
ayrıntılardı bizi soğutan çoğu şeyden
belki bilge değildik
o kadarda mütevazilik yoktu hamurumuzda
kusurları gördük ve kabullenmekte zorlandık
öğrenmiştik yargılamayı bizim gibi olmayanı
dünyayı kirletiyoruz
mütevazilikten uzak bilgimizle
-evde üç çeşit çay bardağı vardı
sıraya koyamayacak durumdaydılar
kirlilerdi yıkadım ama kurumamışlardı
kurumamış bardağı nasıl yerleştirecektim rafa
küçük olanları arkaya koyacak
bir büyüklük sırası yapacaktım
benim için oldukça önemliydi
büyük olması bardağın
tabi bu ikincil bir boyuttu
ilk ve asıl olan çay bardağı olmasıydı-
hep tuhaf ayrıntılara takıldık
hep kendimizi mühim zannettik
bir kabın doluşunu izlerken
kaç saniyede dolacağını tahmin edip
dolmasını izlerken saydık
kendimizi uzaklaştırdık insanlardan bilgimizle
hiçte saygın olmayan bilgimizle
